ခယဂုဏ္ေတာ္။ ။ ထုိနိဗၺာနဓာတ္ တရားျမတ္ကုိ ေသာတာပတၱိမဂ္ျဖင့္ ျမင္လုိက္သည္ႏွင့္ တၿပဳိင္နက္ ရာဂစေသာ ကိေလသာ အခ်ဳိ႕သည္လည္းေကာင္း၊ ထုိကိေလသာရွိသူတုိင္း (၇-ဘ၀ ေနာက္ရရွိမည့္) ႐ုပ္နာမ္တုိ႔သည္လည္းေကာင္း ကုန္ခန္းၾကရေတာ့၏။ အထက္မဂ္မ်ားကုိ ရေသာအခါလည္း ဤနည္းအတုိင္း ကိေလသာအပူေတြ ကုန္ရေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သႏၲိျဖစ္ေသာ ထုိနိဗၺာန္သည္ ကိေလသာတုိ႔၏လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔၏လည္းေကာင္း ကုန္ခန္းေၾကာင္း ခယဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္ပါသည္။
၀ိရာဂဂုဏ္ေတာ္။ ။ တပ္မက္ျခင္း သေဘာကုိ ပါဠိလုိ ‘‘ရာဂ’’ဟုေခၚ၏။ ထုိရာဂသည္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာ အေပၚ၌လည္းေကာင္း၊ ခႏၶာႏွင့္စပ္ေသာ ပညတ္အေပၚ၌လည္းေကာင္း ျဖစ္ရေသာ တရားတည္း၊ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔၏ ကုန္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္သည္ ထုိရာဂႏွင့္ လုံးလုံးမစပ္ေတာ့ရကား ‘‘၀ိရာဂ- ရာဂမရွိ’’ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စုံပါသည္။
အမတဂုဏ္ေတာ္။ ။ ‘‘ေသျခင္း’’ ဆုိသည္မွာ တစ္ဘ၀အတြက္ ေနာက္ဆုံးပ်က္ျခင္းတည္း၊ ထုိအပ်က္ဟူသည္လည္း အျဖစ္ရွိၿပီးမွ ေပၚလာ၏၊ ပ်က္ဖုိ႔ေရွး႐ႈေနေသာ (ပ်က္ဖုိ႔ျပင္ေနေသာ) သေဘာကုိ ‘‘အုိျခင္း, ေဆြးေျမ့ျခင္း’’ဟု ေခၚ၏။ ပါဠိလုိ ဇာတိ, ဇရာ, မရဏ၊ ျမန္မာလုိ ‘‘ျဖစ္ျခင္း, ရင့္ျခင္း, (အုိျခင္း) ေသျခင္း (ပ်က္ျခင္း)’’ဟူေသာ သေဘာသည္ ႐ုပ္တရား နာမ္တရားတုိ႔၏ သေဘာျဖစ္၏၊ ႐ုပ္နာမ္အားလုံး ကုန္ဆုံးၿပီးေသာ ထုိနိဗၺာန္သည္ ေသျခင္း ‘‘မတ’’ မရွိရကား အမတဂုဏ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စုံသည္။
ပဏီတဂုဏ္ေတာ္။ ။ နိဗၺာနဓာတ္ တရားျမတ္သည္ ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ (စား၍မ၀ႏုိင္ေအာင္ အရသာရွိေသာ အစာကဲ့သို႔) မၾကာမၾကာအာ႐ုံျပဳ၍ ေနခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အရသာရွိေသာ တရားေတာ္ျဖစ္၏။ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ (ဖလသမာပတ္ကုိ ၀င္စားကာ) ထုိနိဗၺာန္ကုိ အာ႐ုံျပဳ၍ မၾကာမၾကာ သီတင္းသုံးေတာ္မူေလ့ရွိ၏။ တရားေဟာေတာ္မူတုန္းမွာပင္ ပရိသတ္က သာဓု သာဓုေခၚၿပီးမွ တရားကုိဆက္၍ ေဟာေတာ္မူ၏။ နိဗၺာန္တရားေတာ္သည္ ရဟႏၲာျဖစ္ၿပီး ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ဤမွ်ေလာက္ အရသာရွိေသာ တရားထူးတရားမြန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပဏီတဂုဏ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စုံပါသည္။
ယဒဇၩဂါ (ယံ +အဇၩဂါ)။ ။ ထုိနိဗၺာန္တရားေတာ္ကုိ ဤ သာသနာေတာ္၌ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ အစဆုံး သိေတာ္မူ, ေတြ႕ျမင္ေတာ္မူရ၏၊ ေတြ႕ျမင္ရာဌာနႏွင့္ ကာလကား ဘုရားျဖစ္ရာ ေဗာဓိရိပ္သာ၌ ကဆုန္လျပည့္ညဥ့္ အ႐ုဏ္တက္ေတာ့မည့္ဆဲဆဲ အခ်ိန္အခါတည္း။
နိေရာဓသစၥာ။ ။ ထုိအခ်ိန္၀ယ္ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ဒုကၡသစၥာ, သမုဒယသစၥာ, နိေရာဓသစၥာ, မဂၢသစၥာဟူေသာ သစၥာ ၄-ပါးကုိ ပုိင္းျခားထင္ထင္ သိျမင္ေတာ္မူ၏။ ထုိသို႔သိျမင္ေတာ္မူရာ၀ယ္ ‘‘နိေရာဓသစၥာ’’ဟူသည္ ဤ နိဗၺာနဓာတ္ တရားျမတ္ပင္ ျဖစ္၏။ ထုိအခ်ိန္၌ မ်က္စိေအာက္သို႔ ေရာက္ေနေသာ အရာ၀တၳဳကုိ ျမင္ရကဲ့သို႔ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ မဂ္ဉာဏ္ျဖင့္ ခယ, ၀ိရာဂ, အမတဂုဏ္အေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ နိဗၺာန္ဟူေသာ နိေရာဓသစၥာကုိ ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေတာ္မူပါသည္။
ဥပမာေဆာင္ ထင္ရွားေအာင္ျပေပအံ့ -
အဏုျမဴဓာတ္၏ စြမ္းအားကုိ ရွာေဖြၾကေသာ ေလာကီ ပညာခၽြန္တုိ႔သည္ အလြန္ႀကိဳးစားေသာအခါ ထုိ အဏုျမဴအားကုိ ေတြ႕ျမင္ၾကရ၏။ ထုိေတြ႕ျမင္အပ္ေသာ ထုိဓာတ္အားသည္ သူတုိ႔ေတြ႕မွ ျဖစ္သည္မဟုတ္၊ နဂုိသဘာ၀အတုိင္းရွိေနေသာ အားျဖစ္သကဲ့သုိ႔လည္းေကာင္း၊ ေလးနက္ေသာ က်မ္းစာ၏ အဓိပၸာယ္ကုိ အမွန္သိေအာင္ စဥ္းစားၾကေသာ စာေပပညာခၽြန္တုိ႔သည္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ အေတာ္ႀကိဳးစားေသာအခါ ထုိအဓိပၸာယ္ကုိ သိရ၏။ ထုိသိအပ္ေသာ အေၾကာင္းအရာ အဓိပၸာယ္စာသည္ ထုိအခ်ိန္မွ ျဖစ္ရသည္မဟုတ္ပဲ နဂုိသဘာ၀အတုိင္းပင္ ရွိေနသကဲ့သုိ႔လည္းေကာင္း၊ တရားထူး ရေအာင္ အားထုတ္ေသာ ေယာဂီသူမြန္သည္လည္း နိဗၺာန္ႏွင့္တကြ သစၥာ ၄-ပါးကုိ သိရေအာင္ တရားအားထုတ္သာအခါ အလြန္႔အလြန္ႀကိဳးစားမွ ထုိတရားကုိ သိရ၏။ ထုိသိအပ္ေသာ နိဗၺာန္တရားသည္ ထုိအခ်ိန္မွ ျဖစ္ေပၚလာေသာတရားမဟုတ္၊ သဘာ၀အတုိင္း ရွိေနေသာ သႏၲိသုခတရားသာျဖစ္ပါသည္။
သမံ နတၳိ။ ။ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ ဟူေသာ ပရိယတ္တရား၊ ကိေလသာတုိ႔ကုိ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ျဖင့္ ပယ္ႏုိင္ေသာ စ်ာန္တရား၊ ေျမလွ်ဳိးမုိးပ်ံ ပုံသဏၭာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ဖန္ဆင္းႏုိင္ျခင္း စေသာတန္ခုိးရွိေသာ အဘိညာဥ္တရား၊ ဆုိင္ရာကိေလသာကုိ အႂကြင္းအက်န္မရွိေအာင္ ပယ္ႏုိင္ေသာ မဂ္တရားဖုိလ္တရားတုိ႔သည္ ဆုိင္ရာအက်ဳိး အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ေပးႏုိင္ၾကေသာ္လည္း၊ နိဗၺာန္ႏွင့္တန္းတူေသာ တရားတစ္ပါးမွ် မရွိပါေခ်။
ဒိ႒ဓမၼိက နိဗၺာန္။ ။ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မမူမီ ဖလသမာပတ္၀င္စားေသာအခါ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ စိတ္ေတာ္၌ မၾကာမၾကာ ထင္ေပၚေနေသာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ အာ႐ုံျပဳရေသာေၾကာင့္ ‘‘ဒိ႒ဓမၼိက နိဗၺာန္’’ဟု ေခၚ၏။ ၀ိပါက္စိတ္မ်ားႏွင့္ ကမၼဇ႐ုပ္မ်ားကုိ “ဥပါဒိ”ဟုေခၚ၏။ ထုိ ဥပါဒိ ရွိစဥ္အခါ၌ အာ႐ုံျပဳရေသာေၾကာင့္ “သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္”ဟုလည္း ေခၚသည္။
သမၸရာယိက နိဗၺာန္။ ။ ဗုဒၶျမတ္စြာ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီးေသာအခါ တည္ရွိရစ္ေသာ ထုိနိဗၺာန္ကုိပင္ “သမၸရာယိက နိဗၺာန္”ဟု ေခၚ၏။ ၀ိပါက္နာမကၡႏၶာႏွင့္ ကဋတၱာ႐ုပ္ဟူေသာ ကမၼဇ႐ုပ္ အႂကြင္းအက်န္ မရွိေသာေၾကာင့္ “မႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္”ဟုလည္း ေခၚသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ဗုဒၶျမတ္စြာ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူၿပီးေသာ္လည္း ဗုဒၶျမတ္စြာ သိေတာ္မူအပ္ၿပီးေသာ အသခၤတနိဗၺာနဓာတ္သည္ကား ယေန႔တုိင္ေအာင္ တည္ရွိေနသည္”ဟု မွတ္ပါ။ (ဣတိ၀ုတၱက႒ကထာ ဒုက၊ ဒု၀ဂ္၊ နိဗၺာနဓာတုသုတ္အဖြင့္)
သုခ ၂-မ်ဳိး။ ။ သုခသည္ ေ၀ဒယိကသုခ, သႏၲိသုခဟု ႏွစ္မ်ဳိးရွိ၏။ ယခုေခတ္လူအမ်ားတုိ႔ ျမင္ရ, ၾကားရ, နမ္းရ, စားေသာက္ရ, ေတြ႔ထိရေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ကုိယ္ခ်မ္းသာျခင္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းကုိ “ေ၀ဒယိတသုခ”ဟုေခၚသည္၊ ထုိသုိ႔ ခံစားမႈမရွိပဲ ဒုကၡခပ္သိမ္း ၿငိမ္းေအးျခင္းသေဘာကုိ “သႏၲိသုခ”ဟု ေခၚသည္။
ေ၀ဒယိတသုခ။ ။ ခံစားမႈဟူေသာ ေ၀ဒယိတသုခသည္ ခံစားစံစား၍ ကုန္ကုန္သြားသည့္အတြက္ အသစ္ အသစ္ ရေအာင္ ပစၥည္းဥစၥာရွာရျခင္းစေသာ ဒုကၡျဖင့္ ထူေထာင္ရ၏။ ထုိ အသစ္ အသစ္ရေအာင္ ထူေထာင္ရေသာ ဒုကၡကား ခံစားရေသာ သုခႏွင့္ အဆမတန္ေခ်၊ ထုိသုိ႔ ဒုကၡျဖင့္ ထူေထာင္ၿပီးေနာက္ ေပၚေပါက္ရရွိေသာ သုခကေလးျဖင့္ တင္းမတိမ္ႏုိင္ၾကေသာေၾကာင့္ အပုိအမုိအေႂကြးယူကာ မတရားထံစားမႈအတြက္ အပါယ္သြား၍ သုခေႂကြးေတြကုိ အတုိးႏွင့္တကြ ဒုကၡျဖင့္ ဆပ္ၾကရေလသည္။
သႏၲိသုခ။ ။ ထုိကဲ့သုိ႔ ခံစားမႈႏွင့္ မေရာေသာ သႏၲိသုခသေဘာကား ႐ုပ္နာမ္ သခၤါရတုိ႔ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသျဖင့္ ေအးျမၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း သေဘာတည္း။ ထင္ရွားေစအ့ံ- ေလာကီအာ႐ုံကာမဂုဏ္ေတြ ျပည့္စုံလွေသာ သူေဌးတစ္ေယာက္သည္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ခံစားဖုိ႔ အာ႐ုံမ်ားကုိ ျပင္ဆင္၍ အေစခံတုိ႔က ႏႈိးလာေသာအခါ “အအိပ္ဖ်က္ရမည့္လား”ဟု ႀကိမ္း၀ါးေမာင္းမဲမည္သာ၊ ထုိသူ၏ အိပ္ေနစဥ္အခါ၌ ခံစားမႈ အထင္အရွားမရွိ၊ သို႔ပါလ်က္ ႏွစ္ၿခဳိက္စြာ အိပ္ရမႈကိုပင္ ခံစားမႈသုခထက္ ႏွစ္သက္၍ “အိပ္ရေကာင္းလိုက္တာ”ဟု အမႊန္းတင္ၾကေသး၏၊ ႐ုပ္နာမ္အားလုံးကင္း၍ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း သႏၲိသုခကား “မည္မွ်ေလာက္ ေကာင္းလိမ့္မည္”ဟု မွန္းဆသင့္ေတာ့သတည္း။
နိေရာဓသမာပတ္၀င္စားျခင္း။ ။ စိတ္ေစတသိက္ႏွင့္ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ႐ုပ္မ်ား၏ အသစ္ မျဖစ္ပဲ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနေအာင္ျပဳႏုိင္ေသာ သမာပတ္ကုိ “နိေရာဓသမာပတ္”ဟု ေခၚ၏။ အနာဂါမ္ ရဟႏၲာျဖစ္ၿပီး စ်ာန္အကုန္ရၿပီးပုဂၢိဳလ္သာ ထုိသမာပတ္ကုိ ၀င္စားႏုိင္၏။ အနာဂါမ္, ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္တုိ႔သည္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာႀကီးကုိ ေလးလံလွစြာေသာ ၀န္ထုပ္ႀကီးကဲ့သုိ႔ မွတ္ထင္ေတာ္မူၾကကုန္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာမွ ကင္းႏုိင္သမွ်ကင္းဖုိ႔ရာ နိေရာဓသမာပတ္ကုိ ၀င္စားေတာ္မူၾက၏။ ထုိ သမာပတ္အတြင္း၌ ခံစားမႈလုံး၀မရွိ၊ နာမ္တရားႏွင့္ အခ်ဳိ႕႐ုပ္မ်ား အသစ္မျဖစ္ပဲ ရပ္စဲေနျခင္းသာတည္း၊ ထုိရပ္စဲျခင္းသည္ပင္ ခ်မ္းသာေသးလွ်င္ ႐ုပ္နာမ္အားလုံး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနေသာ နိဗၺာန္သည္ အဘယ္မွာ မခ်မ္းသာပဲ ရွိအံ့နည္း။
ထင္ရွားရွိေသာနိဗၺာန္။ ။ ထုိ သႏၲိသုခ နိဗၺာနဓာတ္ တရားျမတ္သည္ ဘာမွ်မရွိေသာ (အဘာ၀) ပညတ္မဟုတ္ပါ၊ အမ်ားဆုိင္ ဘုံပစၥည္းကဲ့သုိ႔ တစ္ပါးတည္းလည္း မဟုတ္ပါ၊ ကုိယ့္နိဗၺာန္ႏွင့္ကုိယ္ အသီးသီးရွိၾကပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ရဟႏၲာအရွင္တုိ႔သည္ ခႏၶာကုိယ္ထင္ရွားရွိစဥ္ မိမိသိအပ္ေသာနိဗၺာန္ကုိ အာ႐ုံျပဳလ်က္ ဖလသမာပတ္၀င္စား၍ ေနေလ့ရွိၾကပါသည္။ ထုိသမာပတ္၀င္စားခုိက္၌ နိဗၺာန္ကုိ အာ႐ုံျပဳ၍ေနရသည္မွာ အလြန္သုခ ရွိပါသည္တဲ့၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ေထရာေထရီ အလီလီတုိ႔ ေ႐ႊျပည္နိဗၺာန္၀င္စံခါနီး၀ယ္ ဥဒါန္းက်ဴးကာ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာ၀န္ႀကီးကုိ အၿပီးသတ္ ပစ္ခ်ေတာ္မူၾကပါသည္။
အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏
အေျချပဳပ႒ာန္းတရားေတာ္မွ
ရတနသုတ္ပါဠိေတာ္
ခယံ ၀ိရာဂံ အမတံ ပဏီတံ၊
ယဒဇၩဂါ သက်မုနိ သမာဟိေတာ။
န ေတန ဓေမၼန သမတၳိ ကိၪၥိ၊
ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။
သႏၲံ၊ ျဖစ္ပ်က္မစပ္ အၿငိမ္းဓာတ္ျဖင့္ မျပတ္ပုံေသ ေအးျမေပထေသာ။ ခယံ၊ ႐ုပ္နာမ္ဆူဆူ အပူခပ္သိမ္း ကုန္ၿငိမ္းေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ေပထေသာ။ ၀ိရာဂံ၊ ႐ုပ္နာမ္အဆက္ အကုန္ပ်က္သျဖင့္ မတပ္မက္ေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ေပထေသာ။ အမတံ၊ ဇရာမရဏ ရွာမရေအာင္ ကာလပုံေသ အျမဴေတလည္း ျဖစ္ေပထေသာ။ ပဏီတံ၊ အရသာရွိ စားဖြယ္၏သုိ႔ သိ၍မ၀ မြန္ျမတ္ေပထေသာ။ ယံ ဓမၼံ၊ အသခၤတ နိဗၺာနဓာတ္ အၾကင္တရားေတာ္ျမတ္ကုိ။ သမာဟိေတာ၊ ဘာ၀နာကမၼ႒ာန္း လြန္ႀကိဳးပမ္းသျဖင့္ စိတ္စြမ္းတည္ဘိ သမာဓိရွိေတာ္မူေသာ။ သက်မုနိ သာကီႏြယ္ဖြား ငါတို႔ဘုရားသည္။ အဇၩာဂါ၊ ေဗာဓိေအာင္ေျမ ပလႅင္ေဗြ၌ ေလးေထြသစၥာ သိေသာအခါ၀ယ္ ေကာင္းစြာလွလွ ရေတာ္မူခဲ့ေလၿပီ။
ေတန ဓေမၼန၊ အသခၤတ နိဗၺာနဓာတ္သုိ႔ ထုိ တရားေတာ္ျမတ္ႏွင့္။ သမံ၊ တန္းတူထား၍ ႐ႈစားေလာက္ေသာ။ ကိၪၥိ၊ တစ္မ်ဳိးတစ္ျခား တရားဆုိင္ရာ တစ္စုံတစ္ခုေသာ ရတနာသည္။ န အတၳိ၊ လူ႔ဘုံနတ္ေရာက္ အကုန္ေပါက္ေအာင္ ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြ မရွိပါေခ်။ ဓေမၼ၊ အသခၤတ နိဗၺာနဓာတ္ တရားျမတ္၌။ ပဏီတံ၊ တရားမ်ားစြာ ရတနာထက္ ကဲသာျမတ္မြန္ တုဘက္လြန္ေသာ။ ဣဒမၸိ ရတနံ၊ ရတနာျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းထက္ေကာင္းသည့္ ဂုဏ္ေပါင္းကုိၿခဳံ ဤ ခယ၀ိရာဂစေသာ ဂုဏ္ေတာ္သည္။ အတၳိ၊ စင္စစ္ဧကန္ အမွန္မေသြ ရွိပါေပ၏။ ဧေတန သေစၥန၊ မွန္ကန္လွစြာ ဤ ၀စီ သစၥာေၾကာင့္။ ပါဏီနံ၊ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ေအးၿငိမ္းၾကလုိ မ်ားလူဗုိလ္တုိ႔အား။ သု၀တၳိ၊ တင့္တယ္ဖုိ႔ရန္ အတန္တန္ျဖင့္ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ေအးၿငိမ္းျခင္းသည္။ ေဟာတု၊ စင္စစ္မေသြ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
(အက်ယ္ကုိ ေနာက္ဆုံးဆယ္လ ျမတ္ဗုဒၶတြင္ ႐ႈပါ)
မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ သံေ၀ဂလကၤာ
၁။ ငါတုိ႔ေနရာ, ဤကမၻာ, တဏွာအုပ္စုိးသည္။
၂။ တဏွာေစရာ, မေနသာ, ေဖြရွာ ဆက္ရသည္။
၃။ ရသည့္ဥစၥာ, ခ်စ္သူပါ, စြန္႔ခြာ သြားရမည္။
၄။ တကဲ့အေရး, တကဲ့ေဘး, ဘယ္ေသြး ဘယ္သား မကယ္ၿပီ။
၅။ ငါႏွင့္႐ြယ္သူ, ငါ့ေအာက္လူ, ႀကီးသူေသၾက, မ်ားလွၿပီ။
၆။ ခဏမစဲ, အုိစၿမဲ, ကုိယ္လဲေသဘက္ နီးခဲ့ၿပီ။
၇။ ဇရာမီးေတာင္, ကုိယ္ထည္းေလာင္, ေသေအာင္ၿမိဳက္ေတာ့သည္။
ဂ။ မေသရခင္, သြားလမ္းစဥ္, ႀကိဳတင္ျပင္သင့္ၿပီ။
၉။ ဒါနသီလာ, ဘာ၀နာ, လမ္းသာ ထြင္လိမ့္မည္။
၁၀။ မဂၢင္ယာဥ္ႀကီး, အျမန္စီး, ခရီးထြက္ေတာ့မည္။
ဆရာေတာ္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခါနီး ေရးသြားသည္ဟု ထင္ရပါသည္။
အာသီသ
စိရ႒ိတတၳံ ဓမၼႆ၊ ကေရာေႏၲန မယာ ဣမံ။
သဒၶမၼဗဟုမာေနန၊ ယၪၥ ပုညံ သမာစိတံ။
သဗၺႆ အာႏုဘာေ၀န၊ တႆ သေဗၺပိ ပါဏိေနာ။
သဒၶမၼရသေသ၀ိေနာ၊ ဘ၀ႏၲဳ ဓမၼရာဇႆ။
ဓမၼႆ၊ ဘုရားေဟာ္ေဖာ္ တရားေတာ္၏။ စိရ႒ိတတၳံ၊ ၾကာျမင္စြာ တည္ျခင္းအက်ဳိးငွာ။ ဣမံ၊ ဤဓမၼဒါနေကာင္းမႈကုိ။ (ဤ အနႏၲသဗၺၫုတဉာဏ္ေတာ္ႀကီးႏွင့္ အတုမဲ့ခ်မ္းသာျမတ္ နိဗၺာနဓာတ္ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ ဉာဏ္မွီသမွ် အာ႐ုံရပါေစျခင္း အက်ဳိးျပဳစီမံအားထုတ္ရေသာ ကုသိုလ္ကုိ)။ ကေရာေႏၲန၊ ျပဳေသာ။ မာယာ၊ ငါသည္။ သဒၶမၼဗဟုမာေနန၊ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ မ်ားစြာျမတ္ႏုိးျခင္းရွိသည္။ (ဟုတြာ၊ ျဖစ္၍။) ယၪၥ ပုညံ၊ အၾကင္ ပရဟိတအက်ဳိး သည္ပုိးေဆာင္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ကုိလည္း။ သမာစိတံ၊ ေကာင္းစြာ ဆည္းပူးအပ္ေပၿပီ။ သဗၺႆ၊ အလုံးစုံေသာ။ တႆ (ပုညႆ)၊ ထုိေကာင္းမႈကုသုိလ္၏။ အာႏုဘာေ၀န၊ တန္ခုိးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္။ သေဗၺပိ၊ အလုံးစုံလည္း ျဖစ္ကုန္ေသာ။ ပါဏိေနာ၊ လူ, နတ္, ျဗဟၼာ သတၱ၀ါ တုိ႔သည္။ ဓမၼရာဇႆ၊ တရားမင္း ဘုရား၏။ သဒၶမၼရသေသ၀ိေနာ၊ သူေတာ္ေကာင္းတရား၏ အရသာ သုံးျဖာေသာ ေဗာဓိဉာဏ္တြင္ ထုိက္တန္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ကုိ မွီ၀ဲႏုိင္ၾကကုန္သည္။ ဘ၀ႏၲဳ၊ ျဖစ္ပါေစကုန္သတည္း။
စိရံ တိ႒တု သဒၶေမၼာ၊ ကာေလ ၀ႆံ စိရံ ပဇံ။
တေပၸတု ေဒေ၀ါ ဓေမၼန၊ ရာဇာ ရကၡတု ေမဒိနႎ။
သဒၶေမၼာ၊ ရွင္ေတာ္ဘုရား ေဟာ္ေဖာ္ထားသည့္ တရားေတာ္ျမတ္ ပိဋကတ္သည္။ စိရံ၊ က်င့္သူရွိေသာ္ ေထာင္ေသာင္းေက်ာ္ေအာင္။ တိ႒တု၊ ပါဠိအနက္ မပ်က္စုံညီ လဇၹီပုဂၢိဳလ္တုိ႔ သႏၲာန္၌ တည္ပါေစသတည္း။ ေဒေ၀ါ၊ မုိးသည္။ ကာေလ၊ သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အခါ၌ ၀ႆံ၊ ႐ြာၿဖဳိးလ်က္။ စိရံ၊ ၾကာျမင့္စြာ။ ပဇံ၊ သတၱ၀ါအေပါင္းကုိ။ တေပၸတု၊ ၀မ္းသာ႐ႊင္ပ်ဳိ႕ႏွစ္ၿမဳိ႕ပါေစသတည္း။ ရာဇာ၊ တုိင္းျပည္ေစာင့္ၾကပ္ မင္းဟု သမုတ္အပ္ကုန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္သူအေပါင္းသည္။ ေမဒိနႎ၊ တေျမျပင္လုံးကုိ (၀ါ) ေျမျပင္ထက္ေန လူဗုိလ္ေျခကုိ၊ ရကၡတု၊ အၿမဲခ်ီးေျမွာက္ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ပါေစသတည္း။
ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ အဆုံးအမသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ အမွီျပဳလ်က္ သူေတာ္ေကာင္းတရား တည္ၿမဲပ်ံ႕ႏွံ႔၍ သတၱ၀ါအေပါင္း ခ်မ္းသာေစေၾကာင္းႀကိဳးစား အားထုတ္လ်က္ရွိၾကေသာ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ ႀကိဳးစားသေလာက္ ၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ၾကပါေစသတည္း။
အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏
(အေျချပဳပ႒ာန္းတရားေတာ္မွ)
အတုမဲ့ခ်မ္းသာျမတ္ နိဗၺာနဓာတ္, နိဗၺာန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သံသယကင္းရွင္းေစျခင္းအက်ဳိးငွာ ရည္သန္၍ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment